تراشه هوشمند (smart card ) در کارت های اعتباری
این روزها همه ما یک کامپیوتر ساده و کوچک را مرتب با خود حمل می کنیم. کامپیوتر کوچکی که می تواند از طریق دستگاه کارت خوان و اتصال طلایی تراشه هوشمند ارتباط برقرار کند و این گونه امکان دسترسی به اطلاعات درون حافظه خود را فراهم می آورد.
این تکنولوژی که کارت هوشمند نام دارد ، یک دست آورد نوین محسوب می شود و در حوزه سیستم های کاربرد های روزمره ما تحولی شگرف ایجاد کرده است که دو مسئله مهم امنیت (security ) و همراه بودن (mobility ) از ویژگی های منحصر به فرد این تکنولوژی است. می توان فراگیر بودن آنرا در اکثر زمینه ها مثل بانک ها، مراکز مخابراتی، سازمان های دولتی، مراکز اموزشی، تفریحی و … مشاهده کرد.
تاریخچه کارت های هوشمند
کارت های کاغذی که در ابتدا استفاده می شدند، تحمل تغییرات آب و هوا و برخوردهای فیزیکی را نداشتند، به همین دلیل اوایل دهه ۵۰ میلادی با ظهور کارت های پلاستیکی به سرعت این کارت ها که از جنس pvc بودند، رشد کردند و جای کارت کاغذی را گرفتند.
تعداد این کارت ها در ابتدا بسیار محدود بود اما در ادامه رستوران ها و هتل ها و اماکن تفریحی استفاده از این کارت ها را ترویج کردند، به همین دلیل در ان دوره از کارت ها با نام کارت سفر و سرگرمی یاد می شود.
با ورود شرکت هایی از جمله visa card و master card ترویج جابه جایی پول از طریق کارت را گسترش دادند. بعد از دوره پدید امدن نوار مغناطیسی، در سال ۱۹۷۰ ترکیب ریز پردازنده ها با حافظه های غیر فعال پدیدار گشت و سرانجام در سال ۱۹۸۴ یک شرکت مخابراتی با نام French PTT اولین کارت تلفن را عرضه کرد که حتما حدتقل یک بار از آن ها استفاده کرده اید. این تکنولوژی باعث شد تا کارت ها کارایی خود را به اثبات برسانند.
تراشه (Chip )
تراشه هایی که در کارت های هوشمند استفاده می شوند به دو دسته حافظه (Memory ) و میکروپروسسور (micro processor ) یا هوشمند (smart ) تقسیم می شوند.
تراشه حافظه (Memory Chip )
نسبت به تراشه های هوشمند از ساختار الکترونیکی و امنیتی ساده تری برخوردار است، تنها اطلاعات از طریق یک سری کلید های امنیتی ساده روی ان نوشته یا خوانده می شود. کارت های کنترل تردد یا تلفن مورد استفاده قرار می گیرند.
تراشه میکرپروسسوری
این نوع تراشه ها دارای CPU هستند و قدرت پردازش اطلاعات و انجام محاسبات را دارند. قیمت این کارت ها از کارت‌های نوع قبل بیشتر است و کاربرد آنها برای ساخت کارت‌های مالی،کارت‌های شناسایی و نظایر آن است.
تراشه هوشمند(Smart Chip )
این تراشه مانند یک کامپیوتر کوچک قابلیت پردازش اطلاعات ذخیره شده را داشته و می تواند اطلاعات را دریافت، پردازش و با رعایت یکسری المان های امنیتی ان را به قسمت دیگری منتقل کند. مدار مجتمع پیچیده ای شامل پردازشگر، حافظه، منبع تغذیه، حافظه خواندنی و نوشتنی و . . . می باشد.
یک چیپ همانند ریزپردازنده کامپیوتر از المان های سخت افزاری تشکیل شده است.
• پردازشگر مرکزی -cpu
• حافظه فقط خواندنی- Rom
• حافظه موقت جفت نوشتن و خواندن- RAM
• حافظه دائم جهت نگه¬داری داده
• درگاه سریال- Serial port
کارت‌های هوشمند بر اساس نحوه ارتباط با کارت‌خوان به دو دسته تقسیم می شوند :
۱) کارت‌های هوشمند تماسی(Contact Smart Card)
همانطور که از نام ان پیداست برای استفاده از این قبیل کارت‌ها، باید اتصال فیزیکی بین کارت و دستگاه کارت‌خوان برقرار گردد. داده‌های موجود برروی کارت به صورت سریال به کارت‌خوان ارسال می‌شود و پس از پردازش،اطلاعات جدید از طریق همان پورت به روی کارت منتقل می‌شود. کارت‌های تلفن عمومی جزء این دسته محسوب می‌شوند. مشکل اصلی این مدل کارت‌ها، بر اثر ضربه و شرایط فیزیکی محیط کانتکت‌های فلزی (محل‌های تماس) آنها خراب می شود.
۲) کارت‌های هوشمند غیرتماسی(Contactless Smart Card)
در این نوع کارت هوشمند، ارتباط بین کارت و کارت‌خوان از طریق میدان‌های الکترومغناطیسی یا امواج RF صورت می‌گیرد. برای برقرای ارتباط، آنتن مخصوصی بین تراشه‌های کارت قرار داده شده است که در فاصله‌های تا حدود ۵۰ سانتیمتر، می‌تواند ارتباط ایجاد کند.
در مواردی است که عملیات مورد نظر باید سریع انجام گیرد این کارت ها بسیار به کار می ایند، به عنوان نمونه می‌توان به کارت‌های مترو اشاره کرد. مزیت اصلی این قبیل کارت‌ها علاوه بر سهولت استفاده، عمر طولانی تر و ضریب ایمنی بالاتر آن است زیرا در این نوع کارت، تراشه به همراه آنتن در میان لایه های تشکیل دهنده کارت قرار می‌گیرد.
منبع : http://blog.iranicard.com