تفاوت میان RFID و NFC چیست؟
هر دو تکنولوژی RFID یا Radio Frequency Identification و NFC یا Near Field Communication به عنوان تکنولوژی هایی بدون سیم شناخته می شوند ٬ که برای جابجایی اطلاعات میان دستگاه های الکترونیکی استفاده می شوند. این دو تکنولوژی در بسیاری از دستگاه های مختلف در دنیای واقعی با هدف انجام دادن کارهای مختلف در سریع ترین زمان ممکن استفاده می شوند.
تکنولوژی RFID از امواج رادیویی برای ارسال و دریافت اطلاعات استفاده می کند این در حالی است که نیازی به هیچ تماس فیزیکی و خطوط انتقال ندارد. تکنولوژی NFC به عنوان زیر مجموعه ای قابل تعمیم از RFID است. این تکنولوژی برخلاف RFID از تماس فیزیکی بهره می برد. ولی در کل هر دو سیستم یک سیستم ارتباطی اکتیو هستند. ما در ادامه ی مقاله به بررسی این دو تکنولوژی که در وسایل الکترونیکی روزمره زندگی بشر پر رنگ شده اند ٬ می پردازیم.
RFID چیست؟
RFIDیا شناساگر فرکانس رادیویی برای انتقال هویتی منحصر به فرد ٬ از یک شخص یا شئ با ارتباط بدون سیم ٬ در یک سیستم به کار می رود. به عنوان مثال اگر شما کارت خدماتی مانند کارت مترو دارید دستگاهی که هویت این کارت را می شناسد RFID نام دارد. این تکنولوژی در واقع در دستگاه هایی به کار می رود که قرار است پس از بهره برداری ماهیت یک شئ یا شخص را مشخص کنند. این هویت در قالب برچسب های RFID در می آید. این سیستم از امواج رادیویی استفاده کرده و در هر دو حالت اکتیو و پسیو عمل می کنند. به طور معمول فاصله عملکرد RFID و NFC متکی بر فرکانس دستگاه و نوع ارتباط می باشد.
وقتی RFID اطلاعات را در حالت اکتیو جابجا می کند ٬ در مسافتی بیش از ۱۰۰ متر فعالیت می کند در حالی که همین عدد در حالت پسیو به ۳ متر می رسد. منظور از اکتیو آن است که از توان الکتریکی تولیدی خود استفاده می کند و منظور از پسیو آن است که از منبعی دیگر برای دریافت توان لازم بهره می برد. “به عنوان مثال یک مقاومت و منبع جریان را در نظر بگیرید. مقاومت پسیو است چون از انرژی دیگری استفاده می کند. اما منبع جریان خود انرژی تولید می کند.”
در این جا یک برچسب RFID یا همان RFID Tag یک شی یا یک کارت است که منبعی درون خودش ندارد لذا در حالت پسیو عمل می کند. این در حالی است که RFID خوان توان مورد نیاز برای RFID Tag را تامین می کند و این شی قادر است اطلاعات هویتی را جابجا نماید. این تکنولوژی بیشتر در جنبه های مدیریتی کاربرد دارد مثلًا در مترو ٬ ادارات و …
تفاوت میان RFID و NFC چیست؟
با توضیحات فوق با این دو تکنولوژی و ساختار عملکرد آن ها آشنا شدید. اما تفاوت هایی میان RFID و NFC وجود دارد که عبارتند از :
– RFID و NFC هردو تکنولوژی ارتباطی هستند که در حالات پسیو و اکتیو برای جابجایی اطلاعات کاربرد دارند.
– RFID از فرکانس های رادیویی برای ارتباطات بهره می برد ٬ این درحالی است که NFC نوع گسترش یافته ی RFID است.
تکنولوژی RFID سال هاست که مورد بهره برداری قرار گرفته است اما NFC به تازگی گسترش یافته است.
– RFID می تواند در هر فرکانس یا استانداردی استفاده شود اما NFC فقط در فرکانس ۱۳٫۵۶ مگاهرتز کار می کند.
– RFID می تواند در حالت اکتیو در مسافت های طولانی مانند ۱۰۰ متر کار کند که این از لحاظ امنیتی امکان سرقت اطلاعات را فراهم می کند اما درNFC محدوده ی ارتباط در حدود چند سانتی متر است که به همین دلیل آن را SAFE TECHNOLOGY می نامند. NFC یک تکنولوژی ارتباطی بدون سیم است که قادر است در محدوده تعیین شده تا ۲۰ سانتی متر با فرکانس ۱۳٫۵۶ مگاهرتز عمل کند. به طور نمونه این اطلاعات را در سرعت های ۱۰۶ kbps یا ۲۱۲ kbps یا ۴۲۴ kbps منتقل می کند. kbps منظور کیلوبیت بر ثانیه است که با تقسیم هر یک از اعداد گفته شده بر ۸ می توانید معادل این اعداد در کیلوبایت بر ثانیه را بدست آورید.
همانطور که در مقدمه بیان شد NFC زیر مجموعه ای توسعه یافته از RFID است نه خود آن مبنای کار این تکنولوژی القا و تزویج است. یعنی آنکه دو دستگاه که تکنولوژی NFC را دارند در مجاور هم در فاصله ی چندین سانتی متری قرار می گیرند تا به یکدیگر متصل شوند و بنابراین تماس فیزیکی دو دستگاه باید موجود باشد. این محدوده ی فاصله ی ارتباطی این تکنولوژی مانع سوء استفاده و سرقت اطلاعات می شود. مثلًا دو تلفن همراه مجهز به NFC وقتی پشت به پشت به هم می چسبند و اطلاعاتی رد و بدل می کنند قطعا سارقی نمی تواند با برقراری ارتباط اطلاعات رد و بدل شده را از مسیر سرقت کند بنابراین این تکنولوژی بسیار امن است. این ارتباط را اصطلاحاً Peer To Peer می خوانند.
NFC می تواند در قالب کارت یا یک برچسب یا یک دستگاه مانند تلفن همراه ارائه شود.